replikler

Konu: replikler Cuma Mart 23, 2007 10:47 am

15.BÖLÜM REPLİKLERİNDEN BİR KAÇI
NECDET: Kimimiz inzivaya çekilmek için uzaklara gideriz. Kimimiz kendi içimize.

AHMET: Bir vakitler bir arkadaşım benim hep uzaklarda yaşadığımı bu sebeple memleketimi hiç tanımadığımı söylemişti. Haklı çıktığı başka şeyler de var beni sükutu hayale uğrattığı şeyler de. Hayatımı çok derinden etkilediği inkar edilemez.

AHMET: Yasemin bebek bekliyormuş anne. Hala umudum varmış meğer. Hala birlikte olmayı hayal eder dururmuşum. Onun başkasının karısı olmasına tahammül etmek için uzaklara ettim. Ama bir çeşit hapis cezasıydı sanki.Birgün bitecek bu ceza bitecek ben de kavuşacam.. Ama artık her şey bitti. Biran evvel gitmek istiyorum anne. Bir gün bile burada kalmak istemiyorum. Yoksa bu acı bitmeyecek.

hatırla sevgili forumundan alıntıdır

Konu: Geri: replikler Cuma Mart 23, 2007 10:48 am

16.BÖLÜM
Arkadaşını gördün İstanbul' u özlediğini anladın değil mi?
AHMET: Evet. Çok özlemişim.Ne kadar özlediğimin hiç farkında değilmişim doğrusu. İstanbul, kanıma işlemiş. Ama uzun zamandır görmedim. Belki de değişmiştir belki eskisi gibi değildir artık.
Eh Bunu gidip görmeden anlayamazsın.

hatırla sevgili forumundan alıntıdır

Konu: Geri: replikler Cuma Mart 23, 2007 10:49 am

14.BÖLÜM
NECDET: Ahmet, çok zor günler geçirdi. Lüzumundan fazla acı çekti. Ve bunların çoğundan senin haberin bile yok. Artık huzurlu bir hayatı hak ediyor. Ama sen böyle etrafında dolaştığın sürece..
AHMET: Bu huzurlu hayatı sen mi vereceksin ona?
NECDET: Evet ben vereceğim.
AHMET: Şu konuştuklarımıza bak inanılır gibi değil. Yaseminden bahsediyoruz. Sanki sanki benim için bir yabancıdan bahseder gibi. Yabancı olan sendin. Peki ne vakit ona bu kadar yakın oldun da sahiplenerek onunla konuşur hale geldin?
NECDET:Kocası olmak yeterince yakın olmak değil midir sence?
AHMET: Sen onun kocası filan olamazsın. Onunla yaşadıklarımızdan sonra hiç kimse olamaz. Bu öyle sıradan bir aşk hikayesi değil. Ben onun...

SELMA: Yasemin' in Necdet' le evlendiğini duydum. Ne vaziyette olduğunu tahmin ediyorum.
AHMET: Ben iyiyim merak etme anne. Önce öleceğimi zannettim. Ama hayattayım. Ölünmüyormuş.
SELMA: Belki böylesi daha iyi Ahmet. Ayrılmasaydınız daha çok acı çekecektiniz. Hı?
AHMET: ...

hatırla sevgili forumundan alıntıdır

Konu: Geri: replikler Cuma Mart 23, 2007 11:01 am

alıntıdır
.....
13.bölüm
işte o sahne
LALE: Sen bana şu işin aslını esasını anlatsana abi. Bu sürpriz evlilik kararını neden verdiniz abi? Bana Yasemin'e aşık olduğunu söyleme sakın. Çünkü o Ahmet..
NECDET: Lalecim istersen buna aşk evliliği demek yerine birbirini seven iki insanın evliliği diyelim ve seni de mutlu etmiş olalım. Tamam mı? Lalecim ben Yasemin' i yıllardır tanıyorum. Ailesini tanıyorum. Onlar benim ailemi tanıyorlar ve seviyorlar. Ayrıca kardeşimin en yakın arkadaşı daha ne olsun.
LALE:Nerdeyse görücü usulü bir izdivaç diyeceksin.
NECDET:Lale kendini bu fikre biran önce alıştırsan iyi olur. Çünkü bizim kararımız kesin.
LALE: Onun en yakın arkadaşı olmasam.Olan bitene şahit olmuş olmasam belki bu izdivaca inanabilirdim. Benim için mühim olan senin mutluluğundur abi, ama bu mevzuda tereddütlerim var.

TEO:Sonunda hayallerin gerçek oluyor Necdet, sevdiğin kızla evleniyorsunuz
NECDET::Ama benim hayalim bu değildi ki. Ben onun da beni sevmesini istemiştim.
TEO:E bu imkansız değil ki Necdet, bak şimdi bütün hayatınız birlikte geçecek. O da seni yakından tanıyacak
NECDET:Ve sonra bana aşık olacak? İtiraf edeyim ki benim de gizli hayalim bu. Belki birgün o da sever beni
TEO: Bence sen bunu herkesten çok hakediyosun.

RIZA: Yaşadıklarımız hepimize ağır bedeller ödetti Yasemin. Bunu en ağır biçimde ödeyenlerden biri de sendin. Bu izdivaç seni mesut edecekse benim bir itirazım olamaz.
Zaman en iyi ilaçtır. Necdet, sana çok iyi bir hayat arkadaşı olacaktır kuşkum yok.

AHMET: Bana söyleyecek lafın yok mu Necdet? Tabii ne söyleyebilirsin ki. O vakit ben sorayım bu izdivaç nasıl oldu nasıl? Ne zaman karar verdiniz. Bunlar ne zaman oldu?
NECDET:Ahmet sana hesap vermek mecburiyetinde değilim.
AHMET: Hayatımın aşkını elinden aldın ve bana söyleyecek bir lafın bile yok öyle mi? Onu nasıl ikna ettin?
NECDET: Ahmet, Yasemin bana kesin olarak ayrıldığınızı söyledi. Bu mevzunun tamamen kapandığını söyledi.
AHMET:Sen de hemen ona evlenme mi teklif ettin. Neden? Ne oldu da birden evlenmek aklınıza geldi.?
NECDET:Bu bizim Yaseminle aramızdaki bir mesele. Konuşulacak bir şey yok. Bence sen de kapat artık.
AHMET: Bu mevzu kapanmaz Necdet. Göreceksin. Hayat sana bunu gösterecek.Buradan uzaklaşmamı fırsat bildin, Yasemin in içinde bulunduğu ruh halini kullandın. Necdet, bu izdivacı beni unutmak için yaptı anlamıyor musun. Başka türlü kopmamız mümkün değildi..Onun hayatı boyunca tek aşkı benim. Ne yaşarsak yaşayalım bu hiç değişmeyecek!! Bu saçma evliliği hiç ciddiye almıyorum.
NECDET:Ahmet bunu kabul etmenin zor olduğunu biliyorum. Ama anlasan iyi olur.
AHMET: Yasemin şimdi senin karın mı oldu? Öyle mi zannediyorsun. Nikah defterine atılan saçma bir imza bizi ayıramaz.
NECDET:Ahmet, bu fikre biran önce alışsan iyi olur. Hayal dünyasında yaşamaktan biran önce kurtul. Evet. Yasemin, artık benim karım oldu. *benim* karım oldu. Anla bunu
AHMET: Oydu değil mi? Bir türlü ilanı aşk edemediğin kız Yasemindi değil mi? Bunu nasıl da anlayamadım nasıl da anlayamadım nasıl, nasıl..
NECDET:Ahmet sana bunu açıklamak zorunda değilim.

Konu: Geri: replikler C.tesi Mart 24, 2007 6:44 am

12. BÖLÜM
YASEMİN: Biz Ahmetle ayrıldık anne. Beraber olmamız imkansız hale gelmişti hele babam...
NEZAHAT: İsabetli bi karar verirmişsiniz.Hayat nasıl da bildiğini okuyor. Ne yaparsan yap kendi yolunda gidiyor. Bu defa dirençli ol Yasemin. Bu gelgitler meseleyi sizin için daha üzücü hale gelir. Şimdi ondan başkasını gözün görmüyor biliyorum ama zaman en iyi ilaçtır kızım. Herşeyi zamana bırak. Yeniden seveceksin. Bir ailen olacak,çocukların olacak.Bugünlerin hatırası ile hayatının sonuna kadar yaşayamazsın.Kendini bu kadar harab etme.

YASEMİN GÜNLÜK: Bu ayrılık diğerlerine hiç benzemiyor. Bu defa sahiden çok uzaktasın bunu hissediyorum. Belki de babanın durumundan beni mesul tutuyorsun. Belki de haklısın. Ama yine de konuşmamız gerekiyordu. Sana muhakkak söylemem gereken birşey vardı. Muhakkak bilmen gereken birşey. Şimdi bu yükün altında tek başıma eziliyorum. Çaresizim... Allahım ne kadar çaresizim.

Şimdi gidiyorsun uzun zaman burda olmayacaksın. Ben ne yapacağım? Bu vaziyette nasıl yaşarım? Üstelik tek başıma

NECDET: Yasemin ne olur dur
YASEMİN:Gelme Necdet sakın gelme. Yalnız kalmak istiyorum. Git burdan
NECDET:Tamam tamam gelmiyorum tamam. Yasemin bunu neden yapıyorsun?
Bu kadar çaresiz ne olabilir neden konuşmuyoruz. Bana anlatabilirsin?
YASEMİN:Anlatamam. Anlatamam Necdet. Ne olduğunu bilmiyorsun. Bilmiyorsun. Bilsen..
NECDET:Bu kadar çaresiz ne olabilir Yasemin ? Yasemin elini ver bana Yasemin. Yalvarırım ne olur Yasemin yapma.İstediğin şeye şahit olmamı mı istiyorsun.
Ben sensiz sonra nasıl yaşarım. Lütfen dur lütfen.Ben sensiz ne yaparım bunu neden yapıyorsun?

İSMET İNÖNÜ: Memleketin adaletine daima inandım.Eminim ki hakkında hayırlı olan yapılacaktır.
BERRİN MENDERES: Elbette adalete hörmetim var.Lütfen bana inanınız paşa hazretleri.Bu mahkemeden hiç adalet beklemiyorum.
Ben ve çocuklarım kaderimize razı olduk. Çünkü mukadderat içimizdeki manevi zenginliğimizdir.
İSMET İNÖNÜ: Sizi çok takdir ediyorum Berrin hanımefendi.
BERRİN MENDERES:İnanınız ki paşa hazretleri bu mahkeme Adnan Beyi muhakeme etmek için değil mahkum etmek için kurulmuştur.
Bu parmaklar adaletin kestiği hiçbir hükümle acımaz ama adalete maruz değiliz. Lütfen ölüm cezasının ertelenmesi için temasını tekrarlayın. Bunu hem Adnan Bey için, hem memleketimin geleceği için, hem de demokrasinin akıbeti için istiyorum.Türk milletinin adalet ahlakı için istiyorum. Vicdanımızda azab, ruhumuzda isyan var ufku bile olmayan elem deryasındayız.
İSMET İNÖNÜ: Adnan beyin akıbeti ne olursa olsun biliniz ki şerefli bir isimden başka alınına sürülecek hiçbir leke kalmayacak.

ADNAN MENDERES: Ellerim titriyor.İzin verirseniz oğlum Yüksel'e bir vasiyet yazdırmak istiyorum.
Oğlum Yüksel'e,
Allahımdan sözlerimin sana ulaşmasını niyaz ediyorum.
Sureti katiyyede etrafına inanmayacaksın.Bankadan para alınma istemini asla tavassut etmeyeceksin.
Beşeri zaafların dışında benim suçlu olduğuma kattiyyen inanmayınız.Cesaretinizi hiçbir surette kaybetmeyiniz.
İnandığın şeyi tahakkuk ettiremiyorsan biran evvel mevkiinden ayrıl.
Bütün bu olanlardan sonra da benim mefkurem olan vatanıma ve milletime varlığınla hizmet etmekten falik olma.
Ruhumla daima sizin yanınızda olacağım. Sizi şefkatle anıyorum. Ben hakkımı helal ediyorum. Siz de hakkınızı bir kere daha helal edin.

Hayatıma veda etmek üzere olduğum şuanda devletime ve milettime ebedi saadetler diliyorum. Bu arada karşımı ve çocuklarımı şevkatle anıyorum.
Küskün değilim. Hiçbir dargınlığım yok

Konu: Geri: replikler C.tesi Mart 24, 2007 6:45 am

11. BÖLÜM
BAŞKAN: Rıza Ünsal, savcının iddianamesini dinledin. Bu mevzuda ne diyorsun?
RIZA: Muhterem başkan, savcı beyin sualini tek kelimeyle cevaplamak hem mümkün değildir hem de adil olamaz. Eğer muhterem başvekil savcı beyin iddia ettiği gibi bir diktatör olsaydı grup toplantılarında yaprak bile kıpırdamazdı.
ŞEVKET: Milletvekilleri sakince dinleyip sadece emirlere itaat ederlerdi.
RIZA: Hayır bu asla doğru değildir. Bu son derece haksız ve ağır bir iftiradır. Demokrat Partinin grup toplantılarında memleketin meseleleri müzakere edilir ve her milletvekili, her konuda, her fikrini açıkça ortaya koyabilir.
BAŞKAN:Sesini yükseltmeden konuş, yoksa sustururum (asıl seni asmalılar uyuz.)
RIZA: Sayın başkan, demokrat parti grubunda milletvekillerinin böyle gelişigüzel susturulduğuna dair tek bir örnek yoktur.
BAŞKAN:Mahkemeye saygılı ol.
ŞEVKET: Kayseri' de, Topkapı' da milli şef İnönü ye yapılan saldırıları neden grup toplantısında ele almadınız neden mecliste görüşülmesini engellediniz?
RIZA: Sayın savcı milli şefin asabiyetini yakından tanır. Ama Adnan Beyin nezaketini bilmez. Ama birini görmezlikten gelip diğerini keyfine göre saptırırsa diktatörlük dediğiniz şey böyle başlar.
ŞEVKET: Muhterem başkan lütfen sussun. Hiç kimse yüce mahkemenize ve savcılık makamımızı bu şekilde suçlayamaz.
RIZA: Bu durumda hangi vicdan Adnan bey için diktatör diyebilir.
ŞEVKET: Muhterem başkan, sanık hala aynı ısrar içinde mahkememize hakaret etmektedir.
RIZA: Savcı Bey eğer bir haklının savunmasını hakaret sayıyorsanız Bilin ki bu mahkeme adalet duygusundan mahrumdur.
BAŞKAN:Mahkemeye saygılı ol otur yerine haddini bil.

MENDERES: Bu daracık yer bu karanlık, aylardır süren bu yalnızlık bana derin düşünme imkanı verdi. Nelerle suçlanıyoruz nelerle. İlerde bizden nasıl bahsedecekler acaba Rıza? Gelecek nesiller bizim için ne düşünecekler?
RIZA: Mühim hatalarımız oldu bunların cezasını çekeceğiz elbette ama bize haksızlıklar da yapıldı. Bunu da zamanla görecekler efendim.
MENDERES: Hafızayı beşer nisyan ile malumdur Rıza
RIZA: Haklısınız efendim millet hafızası herşeyi çabucak unutuyor.

ŞEVKET: Bitti Selma... O kararların alınmasında hepimizin bir derece payı var. Salondan çıkmadan önce rızayla göz göze geldik. O anı hayatımın sonuna kadar unutamayacağım. Dargın değildi. Başka bir şey sanki, artık ona kurşun işlemez gibi bir hal... Başı önde dimdik salondan çıkıp gitti.... Mahkemede çok cesur davrandı.... İnançlarını sonuna kadar müdafaa etti. Hakimlerden merhamet dilenmedi. Beni hiç şaşırtmadı. O hep böyleydi zaten... Birlikte koştuğum, oynadığım, sandala binip balık tuttuğum, kıyasıya yüzme yarışları yaptığım, ilk sarhoşluğumu yaşadığım çocukluk arkadaşım Rıza, hep böyleydi.

YASEMİN:Babamı asacaklar Şevket Amca. Buna müsaade edecek misiniz?
ŞEVKET: Çok müteessirim.
YASEMİN:O zaman buna mani olacak bir şeyler yapın Şevket Amca
ŞEVKET:Yasemin benim o kadar selahayetim yok
YASEMİN:Keşke kararlar verilirken mani olabilseydiniz. Babam bu kadar ağır bir cezayı hak edecek ne yaptı?
ŞEVKET:Ölüm cezası kimse için temenni edilemez. Ama mahkeme sadece kanunları tatbik etti.
YASEMİN:O zaman bana izah edin anlamıyorum çünki babam birini öldürmedi. Kimseye kötülük etmedi. Hırsızlık yapmadı. Benim bilmediğim hangi suç onu idama götürüyo? Hangi suç, hangi suç Şevket amca?
ŞEVKET:Anayasayı ihlal suçu
YASEMİN:146' ya 1. Bunun için ne yapmış? Anayasayı ne şekilde ihlal etmiş?
ŞEVKET:Mahkemeleri sen de takip ettin, biliyorsun.
YASEMİN:Yani her şey bitti mi?
ŞEVKET:Hayır, bitmedi henüz her şey bitmedi. Milli Birlik Komitesinin kararı bazı şeyleri değiştirebilir.
YASEMİN:Ya değiştirmezse? O zaman ne olacak? Çok az vakit kaldı, Şevket amca çok az...

YASEMİN:O sizin çocukluk arkadaşınız Şevket Amca. Komitenin kararını bekleyemeyiz. Önceden bir şeyler yapmamız lazım. Yoksa çok geç kalabiliriz. Ya şimdi babamı kurtarabiliriz ya hiç. Onun için yapabileceğini bir şey yok mu? Bunu mahkemede yapmadınız bari şimdi yapın.
ŞEVKET:Komite saat altıda toplandı Yasemin artık onlara ulaşmanın imkanı yok.
YASEMİN:Şevket Amca, Şevket Amca ne olur babamın ölmesine engel olun. Sizden başka kimse bun yapamaz. Sizden başka gidecek kimsemiz yok hayatta. Ne olur babamı kurtarın..
ŞEVKET:Yasemin, maalesef beklemekten başka yapacak hiçbir şeyimiz yok. Maalesef ne kadar üzgün olduğumu bilemezsin. (sarılırlar)

YASEMİN: Babam, babam ölüyor....
AHMET: Daha her şey bitmedi... Hala bir umut var.
YASEMİN: Bir umut var. Söylenecek başka bir şey de yok.. Gerçek bu.. Ahmet'in babası Şevket Gürsoy, Yasemin'in babası Rıza Ünsal'ın idam hükmünü imzaladı. Asıl gerçek bu.
Bizim bir türlü görmek istemediğimiz gerçek. Bu gerçekle nasıl yaşanır. Hangi zaman bize ilaç olabilir. Birlikte olmamızı istemediler.. Ve artık haklılar.
AHMET:Sen ne diyorsun Yasemin.
YASEMİN: Bu kadar büyük bir acının üstüne nasıl mutluluk kurulabilir? Sana baktığımda sadece seni görebilir miyim artık? Böyle bir geceyi nasıl unuturum?
AHMET: Evet, evet haklısın böyle bir geceyi ikimiz de unutamayız ama olanlardan dolayı çaresizlik içindeyim ve ne yazık ki elimden bir şey gelmiyor. Böyle bir günde yanında olmak istiyorum ama aynı anda sana büyük bir acı veriyorum.
YASEMİN: Bu geceden sonra artık birlikte olmamız mümkün değil, Ahmet. Mümkün değil.
AHMET: Mutlaka bir yolu olmalı.
YASEMİN: Bütün yolları tecrübe ettik. Uzaklara gidip evlenmeyi. Ailelerimizi ikna etmeyi hatta onları reddetmeyi bile göze aldık. Ama öyle bir şey başımıza geldi ki bununla başa çıkmamız imkansız. Babamın hayalini görüyorum... Tek başına ipe doğru ilerliyor. Artık kabul etmeliyiz Ahmet.
AHMET: Mutlaka bir çare olmalı.
YASEMİN: Hayatımın sonuna kadar tek aşkım olacaksın ne yaşarsak yaşayalım bunu sakın unutma.
AHMET: Yasemin!!
YASEMİN: Şimdi arkamı dönüp gideceğim
AHMET: Yasemin!!
YASEMİN: sana bir daha bakmayacağım. Eğer yüzünü bir daha görürsem yapmam.
AHMET: Yasemin!!

SELMA: Ben de istediğin oldu diye düşünüyordum. Yassıadada haksızlık yapıldığını düşünüyorsun. Birileri de bunun cezasını çekmeliydi. Mesela baban...
AHMET: Anne böyle bir şeyi nasıl söylersin? Babamın hasta olduğunu bilsem o kadar üstüne gider miydim hiç?
SELMA: Onun ne kadar üzgün olduğunu nasıl anlayamadın? Yaşadıklarının kolay olduğunu mu zannediyorsun?
AHMET: Bu onun tercihiydi anne, kabul etmeyebilirdi.
SELMA:Sen hiç sonradan pişman olduğun bir şey yapmadın mı? Hatalar hepimiz için. Ama birbirimizi anlamalıyız. Sen de intikam peşindeydin.. Sanki o idamların diyetini istedin ve aldın. Şimdi baban da ötekiler gibi ölümle karşı karşıya
AHMET: Babama bir şey olursa en az senin kadar üzüleceğimi nasıl anlamazsın anne?

Konu: Geri: replikler C.tesi Mart 24, 2007 6:47 am

ağladım ben bu sahnede:(

Konu: Geri: replikler C.tesi Mart 24, 2007 6:51 am

10. bölümden
AHMET: Biran önce evlenmemiz lazım Yasemin. Bu kadar yakınlaştıktan sonra daha fazla bekleyemeyiz. Bize yakışmıyor. Kendimi çok kötü hissediyorum, hem seni çok özlüyorum, hep yanımda ol istiyorum. Öte yandan da vicdan azabı içindeyim.
YASEMİN: Niçin kendini suçlu hissediyorsun? Bunu ikimiz de istedik ben pişman değilim.
AHMET: Ben de değilim nasıl pişman olurum. Hiç bu kadar mutlu olmadım ben. Senin yanında rüyada gibiyim. Yasemin aslında söylemek istediğim bu değildi.
YASEMİN: Anladım merak etme. Ama nasıl olacak Ahmet artık gizlice evlenemeyiz. Müsaade isteyecek durumumuz da yok. Niçin bu kadar acele ediyorsunuz diye sormazlar mı. Bu kadar yakınlaştığımızı kimseye söyleyemeyiz İlk fırsatta babamla konuşmaya çalışırım Ahmet. Sana karşı çok iyi şeyler hissediyo farkındayım. Onun müsadesi benim için yeter.
AHMET: Benim için de

NECDET: Yasemin Ahmetle görüştüğünü biliyorum.
YASEMİN: Öyle mi?
NECDET: Öyleee...
YASEMİN: Biz o mevzu açıklığa kavuşunca tekrar..
NECDET: Affedersin, affedersin o mevzu açıklığa kavuştu mu?
YASEMİN: Sana anlattım ya
NECDET: Bana sadece birinin Ahmet lehine şahitlik ettiğini söyledin.Güya Ahmet o gördüğümüz kadınla başka birisi arasında bir çeşit kuryelik yapıyormuş. O da güya
YASEMİN: Öyle gibi
NECDET: Öyle gibi... Öyle gibi de bu hiç ikna edici birşey değil ki yasemin. Sen her söylenene böyle nasıl inanabiliyorsun
YASEMİN: Bu öyle her söylenene inanmak değil ki Necdet
Lütfen yasemin
YASEMİN:Bilmediğin şeyler var
Lütfen Yasemin
YASEMİN:Bazı şeyler var bu yüzden de vaziyeti anlamaman..
NECDET: BEN HER ŞEYİ GAYET İYİ ANLIYORUM!!! SEN BU MEVZUDA HİSLERİNE YENİK DÜŞTÜN O KADAR!!!
Benim asıl anlamadığım şey ne biliyor musun. Bütün bu olanlardan sonra bütün bu olanlardan sonra ahmetle hala nasıl görüşüyorsun asıl ben bunu anlamıyorum. ASIL BEN BUNU ANLAMIYORUM.
YASEMİN:Ben bugün seninle konuşmakla hata yaptım galiba baksana herşeyi yanlış anlıyorsun.
NECDET: Ahmeti affettiğine inanamıyorum Yasemin beni çok büyük hayal kırıklığına uğrattın. Gözün o kadar kapanmış ki. O kadar kapanmış ki onu mazur gösterecek her türlü bahaneye inanacak hale gelmişsin.
YASEMİN: Hiç de değil
NECDET: Saçma sapan bir bahane ile karşına çıkıyor ve bu mantıklı bir şey mi diye sormuyorsun bile kendine Yasemin. Asıl bir de beni asıl bir de ne kızdırdı biliyor musun? (yaw burda çok şekerdi yaa ) Bana bu kadar kolay yalan söyleyebilmen. Çocuk kandırıyor gibi hem de
YASEMİN: Mecbur kaldım diyorum Necdet. Ben mecbur kaldım. Bilmediğin şeyler var
NECDET: Yasemin lütfen bana aynı şeyleri söyleyip durma. Komik oluyorsun.
YASEMİN: Bunu sen mi söylüyorsun? kulaklarıma inanamıyorum ben pasta hanede çalışmaya devam edemem. Hakkımda böyle düşünüyorsan olmaz.

ŞEVKET: Ona bir mektup yazdınız. Kimin aracılığıyla yolladınız. Çünkü normal posta kaydıyla gelmediğini biliyoruz.
KERİMAN: Yassı adaya geçen bir mahkum yakınından rica ettim. Götürmeyi kabul etti. İsmini hatırlamıyorum.
ŞEVKET: Münasebetinizin platonik seviyede kalmadığı hemen anlaşılıyor. Sanık, isteklerini karşılamanız için sizi zorluyor muydu?
KERİMAN:Sayın savcı lütfen soracağınız sorularda hem benim hem de ihtilalin haysiyetine saygı gösteren bir üslup kullanınız. Bu konuda hiçbir suçu olmayan bir insanı benim üzerinden kirletmeye hakkınız yok.
ŞEVKET: Muhterem başkanım şahit haddini aşıyor.
HAKİM:Sen üstüne vazife olmaya şeylere karışma yoksa atarım seni dışarı (aman uyuz adam yaa kendin ne sanıyo ya asıl diktatör bu)
AVUKAT: Muhterem reis bey savcı da haddini aşıyor. Hem vesikanın ne olduğunun tetkik etmekten mahrumuz. Hem de savcının mesnetsiz suç isnadı karısında savunmasız bırakılıyoruz. Şahidi duruşmaya çağıran sizsiniz ama şahidin söylediklerine saygı göstermiyorsunuz.Ya adil bir şahide tahammülünüz yok ya da haksızlığınızın teşhir edilmesinden korkuyorsunuz.
HAKİM:Savcıya saygılı olunuz. Bu mahkeme avukatların laf cambazlığını kaldırmaz. Yoksa ikinizi de tutuklarım.

RIZA:Burada bütün hayatımı gözden geçirme imkanı buldum oldu Yasemin geriye dönme fırsatım olsa bazı şeyleri asla yapmazdım. Özellikle anneni üzecek şeyleri.
Bana kızmakta yerden göğe kadar haklı ne diyebilirim. Ona de ki onu çok sevdiğimi söyle
YASEMİN:O da seni çok seviyor baba.
RIZA:Biliyorum yoksa burada olurdu. Bu manada nerdeyse gelmeyişine sevindim. Sen çok güçlü bir kızsın Yasemin. Bunu hep biliyordum. Bütün zorluklara rağmen ona sahip çıkışın bunu gösteriyor. Bu gücün karşısında kimse duramadı. Annenle kardeşine kuvvet vereceksin. Buna ihtiyaçları olacak. En mühimi ne olursa olsun tahsilini bırakmayacaksın söz mü?
YASEMİN:Babacım bunları niçin şimdi konuşuyoruz?
RIZA:Söz ver bana
YASEMİN:Söz..
RIZA:Ahmeti ne kadar çok sevdiğini biliyorum. O da seni çok seviyor o kadar belli ki.. Ama bu münasebetin sonu yok Yasemin maalesef. Ben müsaade etsem bile onun ailesi müsaade etmez.
Hayatta acılarla sevinçleri sana getirecek. Bunları cesaretle karşılamayı öğreneceksin... Bu güç sen de var. Ama kendini fazla üzmeyeceksin. Tamam mı? Canım kızım benim. Bembeyaz a ada yaseminim benim.
YASEMİN:Babacım
RIZA:Eve git artık...

Konu: Geri: replikler C.tesi Mart 24, 2007 7:04 am

9. BÖLÜM
YASEMİN: Ya bir gören olursa
AHMET: Görsünler benim kimseden korkum yok. hem başkalarına anlatamayacak kadar yakınlaşmadık mı görseler ne olur ha?Ahmet yasemini seviyor derler.
YASEMİN: Sevket beyin oğlu rıza beyin kızını seviyor derler

ŞEVKET: Biz Yassı adaya adaleti yerine getirmek için gidiyoruz. Rıza ve diğerleri bu anlayışla yargılanacaklar yoksa senin bundan kuşkun mu var.
SEVİM: Bu mahkemelerde adalet duygusu bir kere zedelenirse ne verilen kararlar ne varılan neticeler milletin vicdanını tatmin eder sonunda Yıllarca sürecek bir Haksızlık ve bir intikam hissi yaratırsınız. Bunu rıza çocukluk arkadaşın diye söylemiyorum Adalet karşısında bir karar bekleyen bir insan, bir vatandaş olduğu için söylüyorum

YASEMİN:Burası hayatta en mutlu olduğum yer Ahmet İnsana tuhaf bir yalnızk duygusu veriyo. Şu koca dünyada sadece ikimizin yaşadığını düşündüren bir yalnızlık. Sadece deniz, tabiat, sen ve ben
AHMET:Bunu sana pariste takacaktım aslında, evlendiğimiz zaman
YASEMİN:Ne güzel
AHMET:maalesef buna imkan bulamadık.Ama ama artık sen benim karımsın yasemin. en sevdiğimiz yerde bibimizle evlendik biz.Deniz, martılar, ağaçlar şahidimiz oldu.Bundan daha güzel evlilik olur mu.

YASEMİN:Bu adaya son gelişim olabilir.Artık burda bir evimiz yok Ahmet,misafir gibi gelmeyi de yüreğim kaldırmaz.Hüzün verir
AHMET:Şimdi içimden sana nasıl sarılmak geldi bir bilsen dua et ki iskelenin tam ortasındayız. Adaya son gelişin olabilir mi hiç ben yanındayken böyle bir şeyi nasıl söylersin burda bir evimiz olacak yasemin ikimizin evi sana burda bir ev alacam göreceksin. Bahçesi ada yasemini kokan bir ev. çocuklarımız da bizim gibi burada büyüyecekler
YASEMİN:Yaşını başını almış bir manolya ağacı da olsun tamam mı
AHMET:Tamam sevgilim sen ne istersen o olacak.
Nizam tarafını daha çok seviyorum.
AHMET:Ben de çünkü gizli gizli buluştuğumuz sokaklar orda
YASEMİN:En mühim buluşma yerimiz
AHMET:Sevda tepesi
YASEMİN:Sevda Tepesi
AHMET:O vakit nizamda bir ev alırız. Canım benim

YASEMİN:Babam zayıf bir anında mühim bir hata yapmış Ahmet.Öyle bir hata ki hala hepimizi derinden etkiliyor. Üstelik annemin de olanlarda haberi var. Bunu nasıl sineye çekti anlamıyorum.
AHMET:Annen olgunluk göstermiş Yasemin Az önce sen de söz ettin ya bir hata dedin. Herkes hata yapabilir. Öyle değil mi? Annen de böyle düşünmüş olmalı.
YASEMİN:Doğru, herkes hata yapabilir. Sen böyle bir hata yapar mıydın?
AHMET:Asla! ben ASLA seni üzecek birşey yapmam. Hele başka bir kadın, bu mümkün değil.Benim için ne ifade ettiğini anla artık yasemin. Beni boşuna imtihan etme. Evet senin için sayfalar dolusu yazmadım. Karşılığını beklemeden yıllar boyu sevmedim Bu mevzuda seninle boy ölçüşemem ama karşında aşkınla dopdolu bir adam duruyor. Her saniye seni düşünen; yanındayken bile seni özleyen bir adam.
YASEMİN:Teşekkür ederim. Bunları duymaya ihtiyacım vardı.
AHMET:Seni çok seviyorum Yasemin

Ayağa kalkın savcı bey geldi.
ŞEVKET: Merhaba Rıza,
RIZA: Merhaba Şevket,
ŞEVKET: Nasılsın?
RIZA: İyiyim teşekkür ederim sen nasılsın?
ŞEVKET: Fena değil buyur. Beni görünce şaşırmadın.
RIZA: Hayır. Gazeteden okuduğum zaman şaşırmıştım. Artık hiçbir şeye şaşırmıyorum.
ŞEVKET: Rıza ben seninle bu şartlar altında karşılaşmayı istemezdim. Çok müteessirim Rıza.
RIZA: Başlayalım mı?

RIZA: Ben ve partili diğer arkadaşlarım halkımızı hayal kırıklığına uğrattığımız için çok üzgünüz. Demokrasilerin hataları olabilir. Biz de bu hatayı işlemiş olabilirz . Ama bu hatanın düzeltilmesi de Seçimler işi çözebilirdi. İhtilal demokrasinin fırsat ve imkanlarını bir gecede yok ederek, memleketin en az 50 yıllık geleceğinde demokrasinin nefesini kesmiş bulunuyor. Ve maalesef şimdi karşımızda bunun mesuliyetini fark etmiş bir mahkeme göremiyoruz.
Size mahkeme ile alakalı fikirleriniz sorulmadı. Bu mevzuda söz söyleyecek vaziyette değilsiniz. Siz suçlanmakla ilgili olduğunuz davalarda kendinizi temize çıkarmakla mükellefsiniz. Otur yerine
Bunu şahsi şefaat değil milletin adalet ahlakını size hatırlatmak için söylemiştim

Konu: Geri: replikler C.tesi Mart 24, 2007 7:08 am

8. BöLüM
YASEMİN HATIRA DEFTERİ : Tam iki ay yirmi altı gün oldu. Onu son görüşüm olduğunu bilseydim başka türlü bakardım yüzüne. Her detayını inceler ezberlerdim. Bütün kızgınlığıma rağmen hala hayatımın aşkı olması inanılır gibi değil. Onu deliler gibi özlüyorum. Hatırla Sevgili 8. bölüm

AHMET: Yasemin'in kıskançlığını anlayabiliyorum ama senin bu olayı bu kadar basite alman beni sükutu hayale uğrattı. Bu varya attığın yumruktan daha ağır geldi necdet Hatırla Sevgili 8. bölüm

YASEMİN:Sensin değil mi? Hayal görmüyorum...
YASEMİN: İki ay yirmisekizgün
AHMET: Ve onaltı saat Hatırla Sevgili 8. bölüm

YASEMİN:Sen resmen bir kadınla...
AHMET:Sakın cümleni bitirme.. Çok fena birşey söyleyeceksin belli..
YASEMİN:O zaman bana o kadının kim olduğunu açıklaman lazım Ahmet.
AHMET:Bir tanıdık dedim. Yetmiyor mu? Bana güvenmiyor musun?
YASEMİN:Kim olduğunu niçin açıklamıyorsun ?
AHMET:Çünkü, çünkü açıklayamam
YASEMİN:Açıklayamaz mısın? Aramızda sırlar mı olmaya başladı.
AHMET:Yasemin, bana güvenmelisin.
YASEMİN:Sana bir mektup verdi gördüm.Söylesene neydi o mektup, kime yazılmıştı? Yoksa sana mı? Bunun ayaküstü bir randevu olmadığı o kadar belli ki
AHMET:Lütfen bunu yapma, Yasemin ben utandırıyorsun.
YASEMİN:Senin mendilin onda ne arıyordu? Ne vakit ütülendi ve geri getirildi. Çok özel ve yakın bir münasabet mevzubahis sanki
AHMET: Yanlış düşünüyorsun
YASEMİN: Michelle paylaştığın ama benimle paylaşmak istemediğin bir yakınlıktan bahsediyorum.
AHMET: Bu sözler karşısında kendimi müdafaa etmem mümkün değil.O kadar ağır ki ne söylesem altından kalkamam sen kalemini kırdın yasemin kararını verdin
beni idama mahkum ettin bile üstelik üstelik en büyük cezayı aşkımıza kestin. Ama daha çok bana olan güvensizliğine kırıldım. Birlikte kurduğumuz hayallere yaşadığımız onca şeye rağmen böyle düşünmeme sen hala benim için ne ifade ettiğini anlayamamışsın.. Ne yazık, ne yazık yasemin Hatırla Sevgili 8. bölüm

Konu: Geri: replikler C.tesi Mart 24, 2007 7:10 am

7..... BÖLÜmmmMmmmmm

YASEMİN: Ne kadar Mutluyduk böyle olacağı aklımıza gelir miydi hiç. Biz niçin bu kadar talihsiziz Ahmet? Niçin her şey bize mani oluyor?
AHMET:Talihsiz miyiz hiç sanmıyorum. Böyle bir aşka herkes sahip olabilir mi? Bence çok talihliyiz.
YASEMİN: Şimdi evlenmiş olabilirdik. Senin karın olabilirdim.
AHMET: Olacaksın bir tanem olacaksın.
YASEMİN: Bana o kadar uzak görünüyor ki
AHMET: Sen zaten benim karımsın. Gerisi formalite. Ben sana ömür boyu bağlandım Yasemin.
YASEMİN: Ben de.. ben de..
AHMET: Ağlama sevgilim, ağlama. Seni üzgün görmeye dayanamıyorum. Geçecek bu günler göreceksin geçecek. Bu kalbim bu kalbim bu kalbim tamamen senin. Seni çok seviyorum. Çok mutlu olacağız söz veriyorum.
YASEMİN: Ya o gün hiç gelmezse.
AHMET: Olur mu öyle şey gelecek sevgilim. Gelecek bana güven Hatırla Sevgili 7. bölüm

RIZA: Çocuklarım karım nasıl burnumda tütüyor bilemezsin. Sen onlardan bir teselli getirdin bana. Kızımın cıvıl cıvıl sesi hala kulağımda. Bak sevdiğin çöreklerden aldım diyor sanki.
O benim ilk göz ağrım Ahmet. O benim bembeyaz ada yaseminim.... Maksadım aranıza girmek değildi. Muhtemel bir mutsuzluğa mani olmaktı.
AHMET: Bunun farkındayım Rıza amca sizi zor bir vaziyette bıraktığım için kusura bakmayın
RIZA: Kızımı çok seviyorsun demek ama artık bu iki ailenin bir araya gelmesi mevzu bahis olamaz.

AHMET: Sizin için bir şey yapmak istiyorum Rıza amca
RIZA: Yaptın zaten. Biliyorsun Hayatımı kurtardın unuttun mu o kazadan sağ çıkmamın tek sebebi sensin Hatırla Sevgili 7. bölüm

NECDET: Seni düşündüm zaten
YASEMİN: Öyle mi neden?
NECDET: Senin yanında olmak istedim
YASEMİN: Oldun da teşekkür ederim sen bulunmaz bir arkadaşsın
YASEMİN: Burda çok özel bir yerim var. Artık biliyorum. Nerdeyse Lale kadar önemliyim senin için. Sırlarımızı paylaştık dertleştik bunu ancak çok özel arkadaşlarınla yapabilirsin. Yanılıyor muyum yoksa?
NECDET: Hayır. Kalbimde çok özel bir yerin var haklısın. Hatırla Sevgili 7. bölüm

YASEMİN: Onu görüyor musun
NECDET: Kimi?
YASEMİN: Seni anlamayan o hayırsız kızı
NECDET: Görüyorum arada evet
YASEMİN: Birgün seni sahiden anlayan birini sevip çok mutlu olacaksın Necdet buna eminim. Kimse senin kadar bunu hak etmiyor bence. Hatırla Sevgili 7. bölüm

AHMET:Ama Yanında olmak sana kuvvet vermek istiyorum
YASEMİN: Yanımdasın zaten bu bana kuvvet veriyor. Ne zaman istesem koşup geleceğini de biliyorum ama şimdi değil. Hatırla Sevgili 7. bölüm

IŞIK: Baba nereye gidiyorsun baba? Neden herkes ayakta
RIZA: Bir süre burada olamayacağım kızım
IŞIK: nereye gideceksin ?
RIZA: Ankaraya gittiğimi farz edebilirsin ama biraz daha uzun kalacağımı düşün.
IŞIK: zaten uzun kalıyorsun baba daha uzun mu ayrı kalacağız. Biz de senle gelelim o zaman Senden ayrılmak istemiyorum. Lütfen gitme baba ne olur Hatırla Sevgili 7. bölüm

Konu: Geri: replikler C.tesi Mart 24, 2007 7:11 am

6. BÖLÜM

TEO: Sahiden onları havaalanına bırakacak mısın necdet?
NECDET: Sen de duydun işte babamın arabasıyla onları havaalanına götüreceğim. Belki o vakit yasemin' i tamamen kaybettiğimi idrak edebilirim. Hatırla Sevgili 6. bölüm

RIZA: Ahmeti ne kadar severim bilirsin ama mesele o değil. Memlekette son zamanlarda olanlar o aile ile biraraya geldiğimiz an gerginlik başlıyor hem biz durumu kabullensek bile onlar kabul etmez seni istenmediğin bir eve gelin mi gideceksin? Bu söylediklerimin hiçbiri sana attığım o tokatın mazereti olamaz. Beni affet Yasemin. İyi geceler. Hatırla Sevgili 6. bölüm

ŞEVKET: Hiç şüphem yok bu yanlış bir ilişki. Sen o ailenin yetiştirdiği bir kızla mutlu olamazsın. Onları küçümsediğim için böyle konuştuğumu sanma elmalarla armutlar yan yana gelemez oğlum. Hatırla Sevgili 6. bölüm

YASEMİN: Niye tercih yapmam gerekiyor. AHmeti seviyorum seni de seviyorum. Niçin beni arada bırakıyorsun.
RIZA:Kes ağlamayı.. Göz yaşlarınla beni ikna edemezsin. Çok kızdım sana çok. Onu görmeni yasaklıyorum. Bir daha tekerrür ederse okula da gidemezsin bilmiş ol.
YASEMİN: Sözünü böyle mi geçireceksin bana yasaklar koyarak mı? O zaman sizin için söylenenler doğru demek haksız yere insanlara yasaklar getiriyorsunuz.Herşey istediğini gibi olsun diye bunun adına da demokrasi diyorsunuz. Hatırla Sevgili 6. bölüm

AHMET: Bu kadar kızacak ne var hala anlayamıyorum.
SELMA: Babanın neden bu kadar kızdığını anlayamıyorsan boşuna uğraşma hiçbir zaman anlayamazsın.
AHMET: Hissiyatsız olduğumu mu ifade etmeye çalışıyosun anne
SELMA: Bilmem.. Bunu sen söylüyorsun.
AHMET: Kızdığın zaman nasıl zehir gibi oluyorsun.
SELMA: Bizim bu mevzuda kızmamızın senin için bir manası var mı mesela yaseminle görüşmekten vazgeçecek misin?
Tahmin etmiştim Hatırla Sevgili 6. bölüm

Konu: Geri: replikler C.tesi Mart 24, 2007 7:12 am

5. bölüm

YASEMİN: Necdet, sen hiç aşık oldun mu?
NECDET: Oldum evet, hem de harika bir kıza aşık oldum. Çok güzel, ışıl ışıl o kadar parlak ki o içeri girdiğinde herşeyin rengi biranda soluveriyor. Çok canlı, çok neşeli o kadar neşeli ki onun yanındayken tüm sıkıntılar yok oluyo ve çok akıllı o kadar akıllı ki o yanımdayken duygularımı anlayacak diye ödüm kopuyo.
YASEMİN: Bütün bunları ona söylemedin mi yoksa
NECDET: Hayır
YASEMİN: NEDEN
NECDET: Çünkü o başkasını seviyor.... Hatırla Sevgili 5. bölüm

Lale: Sevgiyi ne sanıyosun sen grip gibi bir şey mi?
Yasemin: Keşke öyle olsaydı bir ilaç alırdım bu kadar acı çekmezdim. Hatırla Sevgili 5. bölüm

Konu: Geri: replikler C.tesi Mart 24, 2007 7:12 am

4. bölüm

YASEMİN: Sen ne dedin?
AHMET: Sonsuza kadar elimi bırakma dedim. Bundan sonra biran bile yanımdan ayrılma dedim. Dedim ki... Hatırla Sevgili 4. bölüm

"Ayrılıklar kalpler kırılmadan olmuyor maalesef " Ahmet - Hatırla Sevgili 4. Bölüm

Konu: Geri: replikler C.tesi Mart 24, 2007 7:13 am

3 . bölüm...

NECDET: Sahiden doğru insanı bulduysan bu tür kuşkuların asla olmaz. Benim tutkulu aşk konusunda kesin düşüncelerim var. O insana rastlamak zaten bir mucize ve ondan sonra ömrünü onunla geçirmek konusunda tereddüde düşmek bu mümkün değil.
AHMET: Sen de tutkulu aşka inananlardansın öyleyse
NECDET: Evet hem de uğruna her türlü günaha girmeyi göze alanlardan. Bence aşkın kanunu yoktur engel tanımaz. Hatırla Sevgili 3. bölüm

YASEMİN: Tabii sen de defteri gördün
AHMET: Kendimi alamadım Yasemin, beni affet. Yalnız merak ettiğim beni nasıl bu kadar iyi tanıyabildin? Bu kadar mesafe varken bu nasıl oldu; hangi ara?
Neden utanıyosun? Yasemin... Yüzüme bak lütfen bunda utanacak ne var? Böylesine hissetmek için ömrünü verenler var. Lütfen bişiler söyle Yasemin....
Böyle susmak sana yakışmıyor... Yasemin neler oluyor? Bu mucize gibi bişi gerçek olmayacak kadar güzel. Hem de çok güzel.... Yasemin... Hatırla Sevgili 3. bölüm

Konu: Geri: replikler C.tesi Mart 24, 2007 7:13 am

2 . BÖLÜM

YASEMİN: Kendimi külkedisine benzetiyorum. Birden sihirli bir biçimde elbisem oldu. Atların çektiği bir arabayla partiye gidiyorum ama prens benim farkımda değil
LALE : Masal da öyledir yaa baloya gidene kadar prens kızın varlığından bile haberdar değildir ama sonraa .... Hatırla Sevgili 2. bölüm

"Onu yıllardır görmedim. Şimdi neye benziyo bilmiyorum ama kalbimdeki yeri ayrı başköşede... Sureti hep gözlerimin önünde.. Mağrur, muzip, cazibeli..." Yasemin' in defterinden - Hatırla Sevgili 2. Bölüm

MICHELLE: Bakışmak yetmez. Aşk için ölünür mü? Sevgili gitti onu bekle. Bu çok saçma
YASEMİN: Niye saçma olsun bunun gerçek hayatta çok karşılığı var
MICHELLE: Sahi mi? Gerçek hayat Böyle mi?

YASEMİN: Benim için aşk uğruna ölünecek bişidir. Zaten bu kadar kuvvetli hissetmiyosan o nasıl aşk olabilir. Ve evet aşık olduğum kişi ile birlikte olamazsam hayatta başka biri ile birlikte olmam. Başka bir birlikteliğin hiçbir önemi yoktur. Gerekirse ömür boyu sevdiğimi beklerim eğer kavuşamıyorsam ona uzaktan bakmak bile bana yetebilir. Platonik bir aşk derin bir mevzu bence Hatırla Sevgili 2. bölüm

Konu: Geri: replikler Paz Mart 25, 2007 2:39 pm

ON YEDİNCİ BÖLÜM
AHMET :Yasemin, ben hayatımın bir yerinde takıldım kaldım. Sanki o noktada hayatım durdu. Bir kapana kısıldım. Çabaladıkça daha çok batıyorum. Kendi kendime çözmeye çok çalıştım ama olmadı. Hatta daha da kötü oldu. Senin yardımın olmadan bununla baş edemem. Mümkün değil. Bunu artık anladım....

Bize ne oldu Yasemin? O zamanlar birlikte olamayacağımızı çok iyi anlıyorum. Son konuşmamızda bana bunu çok iyi izah etmiştin. Ama bekleyebilirdik yıllarca bekleyebilirdik. Kimbilir belki günün birinde birlikte olabileceğimiz bir imkan bulabilirdik buna değmez miydi?

AHMET : O son konuşmamızda ne olursa olsun ne yaşarsak yaşayalım benim tek aşkım olacaksın demiştin. Böyle dememiş miydin yasemin?
YASEMİN : Bunları neden şimdi soruyorsun?
AHMET :Seni unutmaya çalıştım Yasemin. Yıllarca o küçük kasabada seni biran olsun düşünmemek için nasıl uğraştım bilemezsin. Ama olmadı. Bana ne yaptın farkında değil misin? Sen....Sen.. Sen beni öldürdün Yasemin. Ben artık yaşamıyorum.

AHMET :Yasemin bana bak. Bana bak. Neden? Neden, neden, neden?
YASEMİN : Neden hasta hanede benimle konuşmak istemedin neden? Neden?
AHMET :Hasta hane mi?
YASEMİN : Şevket amca kalp krizi geçirmişti. O gece hasta haneye gelmiştim nasıl unutursun. Sen babanın yanındaydın. Selma abla sana haber vermek için odaya girdi.
AHMET : Bundan haberim yok. Benim bundan haberim yok. Annem bana bunu söylemedi. Gerçekten haberim yok.

YASEMİN : Şevket amcanın kalp krizi geçirmesinden beni sorumlu tuttuğunu düşündüm. O gece çok kötüydü. Herşey çok kötüydü. Sen de ayrılma mevzuunda kararlısın sanmıştım. Bunu ben istedim ama sen de kabul ettin.
AHMET :Bana güvenmedin Yine bana güvenmedin Yasemin. Güvenseydin en azından mektubuma cevap verirdin.
YASEMİN: ... ??
AHMET: Uçağa binmeden önce size uğradım ve sana bir mektup bıraktım.
YASEMİN : Kime verdin?
AHMET :Kimseye. Kapının altından attım.
YASEMİN : Ama ben o mektubu hiç görmedim. Kim aldı peki? Kim aldı. Annem aldı ve bana vermedi.
AHMET :Senden boşuna mektup veya da telefon bekledim o zaman.

AHMET :Bunlar nasıl oldu? Hepsi arkada arkaya nasıl geldi? Bize ne yaptılar Yasemin

Konu: Geri: replikler C.tesi Mart 31, 2007 9:46 pm

18. BÖLÜM
Sevket: Nereye gittigini söylemedimi peki?
Selma: Hayir söylemedi.
Defne: Adaya gitmistir, böyle durumlarda hep adaya giderya
Sevket: Dogru....Hayallah, son vapuru da kacirdik..Ben yarin sabah gider konusurum onunla,sen merak etme..
Selma: Bana cok kizgin Sevket..Bilmiyorum geri gelirmi?
Sevket: Canim böyle kacip giderekte olmazki! Defne hadi sen git yemegi hazirlada yemek yiyelim..Hadi..
Defne: Tabi babacim..
Sevket: Neden Yasemin´in onunla konusmak istedigini söylemedin?
Selma: Sevket bunun sirasimiydi allah askina? Sen iceride yatiyorsun, Riza Bey son anda idamdan kurtulmus...Biraz bekleyebilir diye düsündüm...Nevarki bunda?
Sevket: Selma yinede haber vermeliydin...Neyse üzme kendini artik olan olmus!!
Selma: Bu mevzu bunca yil sonra neden acildi sence?
Sevket: Bilmem ki..
Selma: Demekki görüsüp,konusmuslar...
Sevket: Öyle görünüyo...
Selma: Hic hos degil,hic...Yasemin evli barkli bir kadin artik, üstelik cocuguda var...Ya tekrar beraber olmayi arzu ediyorlarsa?
Sevket: Olurmu öyle sey ya?

Ahmet Güzel Sanatlar Akademisini arar ve Yasemin´le görüsür....

Sekreter: Güzel Sanatlar Akademisi..
Ahmet: Alo...Ben...Ben asistan Yasemin Ünsal ile görüsmek istiyorum..
Sekreter: Yasemin Ünsal isminde bir asistanimiz yok efendim...
Ahmet: Aygün....Aygün...Yasemin Aygün...
Sekreter: Hemen bagliyorum..
Ahmet: Tesekkür ederim..
Yasemin: Aloo..
Ahmet: Yasemin...Merhaba..
Yasemin: Merhaba....
Ahmet: Nasilsin?
Yasemin: Sen?
Ahmet: Kötü....Bulusabilir miyiz?Mutlaka konusmamiz lazim...Benn....Adadaki evdeyim...Buraya gelebilir misin?.....Yasemin.....
Yasemin: Efendim
Ahmet: Gelecek misin?

TEOYLA NECDETİN KONUŞMASI

NECDET: Korktuğum başıma geldi teo. Herşeyim elden gidiyo. Kızınıda alıp gidiyo.
TEO: Buna izin mi vericeksin ortak bişeyler yapmıcak mısın?
NECDET: Napabilirimki? Benim hak idda edecek durumum mu var. Biz yıllar evvel bi anlaşma yapmıştık bu evlilik günün bireinde bitecekti ve şmdide bitiyo işte.
TEO: Ama hayat öyle mi Necdcet. Duygularımız var onlar anlaşmaya gelir mi?
NECDET: Gelmez gelmez tabi ama işte...
TEO: Aama Yasemin senle bunları konuşmadı dimi.
NECDET:Konuşmadı daha konuşmadı da hazır olmak lazım.... Ben onlar olmadan nasıl yaşarım şimdi....Ben çıkıp biraz dolaşayım en iyisi.

RÜYA VE NECDETİN GEZMESİ
RÜYA: Bütün gün mü birlikteyiz baba
NECDET: Büün gün kızım
RÜYA: Yaşasın annemde gelicekmi
NECDET: Annen gelmicek bugün biz bugün baş başa olucaz.

AHMETLE YASEMİNİN CAFEDE BULUŞMASI
YASEMİN: Necdete nasıl sölicem bilemiyorum bilhasa Rüyadan ayrılacağı için çok üzülecek o kadar iyi bi baba oldu ki görsen o kadar güzel bi arkadaşlık kurdu ki onu üzmeden bu işin altından nasıl kalkıcam.
AHMET: Üzmeden bunu yapamazsın zamanında Necdette birilerini üzmüştür belki. bunun bedelini ödemesinin zamanı gelmiştir belki
YASEMİN: Ona boşuna kızma Ahmet bana evlenme teklif etti ama bende kabul ettim meseleye böyle bak.
AHMET: Senin içinde bulunduğun haliyeti ruhiyeden yararlandı aslında hiç şaşırmamam lazımdı ama aklım başıma sonradan geldi iş işten geçtikten sonra büyük aşkına kavuşmak içi,n kim olsa bu fırsatı kaçırmazdı.
YASEMİN:Anlamadım.
AHMET: Sonunda sana aşkını ilan etti işte bana anlatmıştı ama asla isim vermediği için sen olduğunu anlayamamıştım.... Yasemin istersen Necdetle ben konuşabilirim
YASEMİN: Bu çok kırıcı olur Ahmet. benim konuşmam daha iyi.
AHMET: İkimizide tanıyo şaşırmaması lazım neler yaşadığımızı en iyi o biliyo...Tren biletlerini alıyorum
YASEMİN: Arifiyede inicez dimi. sonra otobüse binicez
AHMET: Evet önce bolu sonra kıbrıscık. gölcük diye harika bi yerden geçicez seni daha sonra oraya götürücem hemen boşanma davası açmalısın artık karıma kavuşmak istiyorum...

YASEMİNİN TEOYLA KONUŞMASI

YASEMİN: Hani Necdetin büyük bi aşkı vardı bir türlü konuşamadığı ama çok sevdiği biri o kız kimdi Teo
TEO: Bunu bilsem bile söyler miyim Yasemin hem necdetin en yakın arkadaşı olduğumu söylüyosun hemde bunu bana nasıl soruyosun
YASEMİN: Çünkü çok mühim mutlaka öğrenmem lazım söz aramızda kalıcak
TEO: Kusura bakma Yasemin ama söyleyemem
YASEMİN: O kız ben miydim Teo bendim dimi bunu nasıl anlamadım nasıl bu kadar kör olabildim
TEO: Sahiden krödün çünkü sadece Ahmeti görüyodun
YASEMİN: Sen Necdetle niçin evlendiğimizide biliyosun o zaman
TEO: Biliyorum Yasemin ama bu sır benimle birlikte mezara kadar gidecek arkadaşıma söz verdim. seninle bunları konuştuğumu bilse bi daha benim suratıma bile bakmaz.
YASEMİN: Merak etme ona söylemem... Teo kalkalımmı?
TEO:Kalkalım...
Bana sorarsan Necdet dünyada sevilmeyi en çok hakedenlerden biri ama hayat her zaman kendiyolunu çiziyo bu yol arkadaşıma mutluluk getirmedi Yasemin. görünen o ki daha da getireceği yok

(Yasemin Necdetle olan konuşmalarını hayal eder)
YASEMİN: Aptalın tekiymiş, aptalın tekiymiş......

AHMETLE YASEMİNİN TELEFONDA KONUŞMASI
YASEMİN: Alo
AHMET: Alo
YASEMİN: Merhaba
AHMET: Merhaba biletleri aldım
YASEMİN: Öyle mi
AHMET: Yarın sabah 7de haydar paşada olmamız lazım
YASEMİN: Tamam
AHMET: Sen iyi misin sesin kötü geliyo.
YASEMİN: İyiyim birazdan babama gidicem ondandır.
AHMET: Necdetle akşammı konuşcaksın
YASEMİN: Evet
AHMET: Çok heycanlıyım Yassemin hayatımın en mutlu günü
YASEMİN: Benimde sevgilim
AHMET: Yarın sabah görüşürüz
YASEMİN: Yarın sabah görüşürüz

YASEMİN RÜYAYA MASAL ANLATIRKEN
YASEMİN: Sonsuza kadar mutlu yaşamışlar...
RÜYA: Bi daha anlat
YASEMİN: Anlaşmamız her gece bi masaldı unuttun mu?
RÜYA: Gözlerim kapanana kadar kal
YASEMİN: Tamam bitanem Rüya tekrar tren yolculuğu yapmak ister misin?
RÜYA: İsterim restorana gideriz dimi belki Ahmeti de görürüm orda yaşıyo ya
YASEMİN: Onu sevdinmi kızım
RÜYA: Sevdim çok komikçi biri ne zaman gitcez
YASEMİN: Çok yakında canım hadi uyu artık tatlı rüyalar

YASEMİNİN NECDETE GİDECEĞİNİ BİR TÜRLÜ SÖYLEYEMEDİĞİ SAHNE
YASEMİN: Necdet
NECDET: Efendim canım
YASEMİN: Seninle konuşmak istediğim bi mevzu var
NECDET: Tabi seni dinliyorum.
YASEMİN: Ben... ben bugün babama uğradım. yakında eve çıkıyo biliyosun.
NECDET: Evet
YASEMİN. Acaba bi süre için eve hemşire mi istesek yani yanlız kalması bana iyi gelmiyo.
NECDET: Sen merak etme ben hastaneyle konuştum hatta birini ayarladık
YASEMİN: Bende kime söylüyorum. Bugün biras yorgunum erken yatmak istiyorum
NECDET: Tamam canım
YASEMİN: İyi geceler
NECDET: Sanada

GÖRÜP UYANDIĞINDARÜYA KABUS
RÜYA: Anne babacım....
NECDET: Rüya.... noldu canım kabusmu gördün bitanem neden bu kadar korktun ne gördün babacım
RÜYA: Baba yanımda kal...
NECDET:Tamam bitanem benim burdayım ben seni bırakırmıyım hiç.
RÜYA: Beni bırakma baba...
NECDET: Korkma sen seni hiç bırakırmıyım.
RÜYA: Baba...
NECDET: Geçti bu kadar geti bitanem tamam mı bi şarkı söyleyeilrim sana istersen söyliyim mi
RÜYA: Söyle
NECDET: Hangisini söliyim
RÜYA. Deniz ve mehtap
NECDET: Tamamç gel bakalım hopppa deniz ve mehtap sordular seni neredesin nasıl derim terk etti bırakıp beni gitti (o sırada bavulları görür) anladılar ki aşkımız bitti.....